Linetasarim JETFİKO

Yazıların en zoru benim açımdan gidenlerin arkasından yazılan yazı olmuştur hep. Bir hafta içinde Yalova, çevre hareketinin öncü ismlerinden iki güzel insanını kaybetti. Önce Arif Ekim, sonra Bora Yalçın. İkisinin ortak yanları da Yalova sevgisi ve çevresel sorunlarıydı. Bora Yalçın ve Arif Ekim aynı zamanda iki dost, iki yoldaştı. Her ikisi de aynı yaşlardaydı. Her ölüm erken ölümdür ama her ikisi içinde gerçekten birer erken ölüm oldu. Yalova, iki güzel ve dürüst insanını kaybetti. Yalova çevre mücadelesi denince akla ilk gelen isimler arasında Arif Ekim ve Bora Yalçın geliyordu. Şimdi Yalova, her ikisinin de yokluğunu derinden hissediyor, hissetmeye de devam edecek..

Farkındalık Yaratan  Bir Burokrat Bora Yalçın....

1992 Yılında Türkiye’de Çevre Bakanlığı kurulduğunda Arif Ekim, yıllar öncesinden başlattığı çevreci mücadelesi meyvesini vermiş ve Yalova Çevre Koruma Derneği (ÇEKO)nun 1990 yılında kurucu başkanı olurken Bora Yalçın’da daha sonraki yıllarda Yalova Çevre İl Müdürü olmuştu. Bora Yalçın, Yalova’nın henüz başlayan çevre sorunlarına ilişkin sayfalarca dolu dosyasını Arif Ekim sayesinde masasında bulmuştu bile. Bora Yalçın, gerek 1999 depremi öncesinde gereksede deprem sonrasında duyarlı yaklaşımlarıyla çevre sorunlarında farkındalık yaratan önemli çalışmalara imza atmıştı. Yalova’nın sivil toplum örgütleriyle uyum içinde çalışmış, sanayi kuruluşların baskılarına da olabildiğince direnmiş bir insandı.

Çevre İl Müdürlüğünden Afad İl Müdürlüğüne...

17 Ağustos 1999 depreminde insanüstü gayretleriyle çalışan, depremzedelerle birlikte yaşayıp, aynı acıları birlikte çeken Bora Yalçın, önemli çalışmalara imza atarken, Yalova’nın sorunlarına duyarlı yaklaşıp, STK’larla da birlikte eşgüdüm içinde çalışan bir burokrat olarak hafızalarda yer aldı. Daha sonra Yalova AFAD İl müdürlüğüne atanan ve yaptığı olumlu çalışmalarla adından söz ettiren Bora Yalçın, emekli olduktan sonra da İYİ Parti Çiftlikköy ilçe başkanı olarak, çalışmalarına devam etmişti. Yoğun çalışma temposuna kalbi daha fazla dayanamamış ve bu yılın başında bypass olmuştu. Buna rağmen 14 Mayıs ve 28 Mayıs seçim çalışmalarında aktif olarak sahada çalışmalar yapan Bora Yalçın, 9 Haziran’da aramızdan ayrılmıştı.

Bir Dava Adamı Arif Ekim....

Henüz Türkiye’de Çevre Bakanlığı kurulmamışken Yalova’da bir çevreye adanmış bir dava adamı vardı. O da; Arif Ekim’di. Yalova, çevre sorunlarını ilk kez Arif Ekim’in başlattığı çevreci hareketiyle ve kurduğu ÇEKO Derneği ile duyuyordu. Yalova’daki sanayi kuruluşları, taş ocağı sahipleri, tersane sahipleri, orman talancıları, imar vurguncuları ondan hep nefret ederdi. Tek başına adeta bir ordu gibiydi. Korkusuz, yiğit, dürüst, onurlu, gururlu ve devrimciydi Arif Ekim. Üstelik Öz ağabeyi Yaşar Okuyan, Türkiye’nin en güçlü bakanı olduğu dönemlerde bir el hareketiyle milyon dolar kazanma imkanı olmasına karşın, o onurlu ve fakir yaşamayı tercih etti. Arif’in yüreği o kadar zengindi ki, o küçücük yüreğine milyonlarca yoksul insanı sığdırabiliyor, Yalova’nın en uzak mahallesi Paşakent’te oturduğu kiralık evinde, tek kazancı olan emekli maaşını yoldaşlarıyla paylaşıyordu....

Üniversiteyi Terk Edip İşçiliğe Başlıyor....

12 Eylül 1980 öncesinde İşçi sınıfının yanında olmayı şiar edinmiş biri olarak Arif Ekim, Üniversiteyi bırakıp İstanbul belediyesinde işçi olarak işe başlıyordu. Yalovalı işçi önderi DİSK Genel İş Sendikası Genel Başkanı Abdullah Baştürk’le birlikte tanışmaları da o yıllarda başlıyor. İstanbul belediyesinde Genel İş Sendikası işyeri sendika temsilciliğine seçilirken giydiği işçi tulumunun yakasında o yıllarda TKP rozeti taşıyacak kadar yürekli bir Arif Ekim. O yılları kuzeni Emekli Albay Cumhur Utku şöyle anlatıyor.

”Kuzenim Arif, Edebiyat fakültesi üçüncü sınıfı bırakıp belediyede işçi başı olacak kadar doğayı ve devrimi severdi. 12 Eylül'de gözaltına alınmıştı da nerede hapsedildiğini bir haftada zor bulmuştum İstanbul’da. İyi sosyalistti, abisine inat soy adını değiştirecek kadar, kimseye eyvallah demeyen biriydi..Yalnızlık beterdi, pandemi daha beter, akciğere yerleşen kanser beterin beteriydi. Devrim diye bir şeyin olmadığını, devrimcilerin bittiğini, Karşı Devrimin bilmem kaçıncı kez kazandığını görüp öldü Arif Ekim...”

Arif’in Gazeteciliğe İlk Adımı...

Arif Ekim’le 1985 Yılında Cumhuriyet Gazetesi Yalova Muhabirliğine başladığım dönemlerde tanışmıştım. 1986 Yılında Avukat Zeki Öcal, Av. Cemal İnci ve bir gurup arkadaşla birlikte Haftalık Yalova Gözlem Gazetesini çıkartmaya başlamıştık. Gazeteye prensip olarak reklam almama kararı almıştık. Arif Ekim’de gazetenin sıkı takipçilerinden yazarlarından biriydi. Birkaç yıl sonra “Yalova Gözlem Gazetesi” mahkeme tarafından suç unsuru bulunarak kapatıldı. Arif Ekim o yıllarda SHP Yalova ilçe sekreteri olarak görev yapıyordu. Yalova Gözlem gazetesinin kapanmasının ardından Arif Ekim’le birlikte 1988 yılında “Yalova Demokrat” gazetesini haftalık olarak çıkartmaya başlamıştık. Bir süre sonra da Yalova Demokrat gazetesine Süleymanbey Mahallesinde evinin balkonunda intihar eden birinin fotoğraflı olarak yaptığım “ Yoksulluk İntihar Ettirdi” haberi soruşturma konusu oldu. Mahkeme intiharı özendiriyor gerekçesiyle de “Yalova Demokrat” gazetesini de kapatınca Arif’le birlikte Yalova’da Haberci gazetesinde köşe yazmaya karar verdik. Arif’in sesi kadar kalemi de çok güçlüydü....

Arif Ekim’in Çevre Mücadelesi...

1990 Yılında Atatürk’ün Termal’deki Köşkü’nün hemen yanında bulunan Cumhurbaşkanlığı köşkünün yıkılması ve buraya TBMM sosyal dinlenme yapılmasına Arif Ekim ve ÇEKO Derneği yoğun tepki göstererek, basın toplantıları yaparak bütün dikkatleri Yalova Termal Kaplıcalarındaki ağaç katliamına çekmişti. Arif Ekim’in yaptığı açıklamaları, birlikte verdiğimiz çevre mücadelesi bizleri birkez daha soruşturma safhasına götürmüştü. Bir süre sonra Arif Ekim ÇEKO Derneği olarak 1997 yılında ilk çevre ödülünü de Uğur Mumcu Kültür Merkezinde düzenlenen bir toplantıyla tarafıma takdim etmişti. Gazetecilik yıllarımda aldığım ilk çevre ödülü de 1997 yılında Arif Ekim’in elinden aldığım ÇEKO tarafından olmuştu.

Arif Ekim Yol Göstericiydi..

Arif Ekim’in derin bilgi birikimi Yalova’daki çevre hareketine yol gösterici oldu, Vopak ve Aksa kömürlü termik santrali başta olmak üzere fay hattı üzerinde sürekli ve tehlikeli bir şekilde büyüyen kimya sanayi ile, ormanlık alanlarda yerleşim alanları yakınında kurulan taş ocakları ile kamu yararına aykırı imar uygulamaları, tersaneler gibi Yalova'nın kent ve çevre sorunları ile mücadelede tek başına da örgütlü mücadelede de hep ön saflarda yer alan biriydi. Yalova Platformunun kurucuları ve dönem sözcülüğünü de üstlenmişti.  Nerede bir haksızlık hukuksuzluk varsa Arif Ekim oradaydı.  12 Eylül 1980 darbesiyle başlayan mahkemeler son nefesine kadar da devam etti. Yalova seni unutmayacak Arif Ekim Rahat Uyu...